Vakantie Amerika 2011

Vakantie van 27 mei tot en met 23 juni

Nadat we in 2009 voor de eerste keer Amerika bezochten en we na afloop vonden dat dit voor herhaling vatbaar was, zijn we in 2010 begonnen met het plannen en uitwerken van de reisroute voor onze vakantie in 2011. Omdat het qua werk en vakantieplanning van collegae beter uitkwam besloten we om dit keer vroeg in het jaar te gaan. Voordeel was dat het nog niet zo heet is en alles in bloei begint te komen en veel van de dieren jonkies hebben.

We zijn weer met hetzelfde reisgezelschap gegaan als in 2009. We hebben deze keer en rechtstreekse vlucht geboekt naar San Francisco en vliegen terug naar huis vanuit Seattle. Ook deze keer verzorgde Peter weer de planning.

Vrijdag 27 mei

Vandaag is onze vakantie dan toch echt begonnen, vanmorgen onze koffers ingepakt en daarna nog de laatste boodschappen gehaald. Gusta arriveerde rond 16.00 uur in Weert en na de koffie heb ik het eten verder klaar gemaakt zodat het in de oven kon, we aten vandaag gemakkelijk een macaronischotel met een salade. Na het eten en de afwas kon het grote avontuur beginnen. De koffers werden in de auto gezet en hierna begonnen we aan het eerste stukje richting Alphen aan de Rijn. Bij Roelof en Beppie nog een bakje koffie gedronken waarna we langzaam ons bed opzochten, morgenvroeg om 6.20 uur worden we door de taxi opgehaald, dus toch maar proberen om nog een paar uur te slapen.

Zaterdag 28 mei

Na een korte nacht (maar wel lekker geslapen) stonden we om 6.00 uur op en ja, de taxi was er op de tijd die was afgesproken en we konden vertrekken. Om 7.00 uur stapten we op Schiphol de vertrek hal binnen. Hier moesten we onze tickets nog activeren en daarna konden we aansluiten in de rij om in te checken.
Nadat we koffers kwijt waren zijn we lekker gaan ontbijten met de broodjes die de vader van Gusta voor ons had gebakken. Na de eerste sanitaire stop en nog een geurtje gekocht te hebben in de taxx-free shop liepen we richting Gate E20 waar we ons moesten melden voor de vlucht. Met een half uur vertraging mochten we gaan instappen en vertrokken we.
Tijdens de vlucht werd de tijd gedood met lezen en filmpjes kijken maar 10 en een half uur vliegen is toch wel erg lang. Tijdens de vlucht werd de verloren tijd wel weer ingehaald, en op de geplande tijd zetten we voet op Amerikaanse bodem.

In San Francisco werden we wel iets vriendelijker welkom geheten dan in Atlanta twee jaar geleden, alleen moet je overal in de rij staan en weer wachten. Toen we onze koffers hadden konden we op zoek gaan naar de plek waar we de auto moesten ophalen, het eerste stuk ging met een treintje en ook hier was het wederom wachten geblazen, een wachtrij van ruim een uur maar.....dan heb je ook wat, we rijden weer rond in een Chevrolet Suburban hij lijkt nog een maatje groter dan de vorige keer, maar dat komt waarschjnlijk door de kleur. Ik mocht de rit weer openen en ik moet zeggen het voelde als thuis komen. Onderweg werden we verrast door een regenbui het viel er lekker uit, doch even later scheen het zonnetje weer. Het navigatiesysteem bracht ons weer zonder problemen naar het hotel in Napa, hier arriveerden we rond 16.30 uur plaatselijke tijd (9 uur tijdsverschil).

We hebben een prachtige grote kamer en nadat we de koffers geïnstalleerd hadden en even rond gekeken zijn we aan de overkant van het Ivy hotel gaan eten bij een Mexicaans restaurant, hier hebben we buiten gegeten, de terrasverwarming stond aan en dat maakte het aangenaam, erg lekker gegeten!!!

Na het eten zijn Peet en ik nog even rond gelopen om te kijken of er in de buurt nog iets te zien was, we ontdekten een plaatselijke supermarkt en
kochten bordjes en bekers voor onze picknicks. Ook namen we een grote fles water mee om koffie te zetten want het kraanwater heeft een chloorsmaak dus dat maakt de koffie niet echt lekker.

Nadat ik het dagboek had bijgewerkt begon het lange opblijven zijn tol te eisen, dus nu nog even mijn tandjes poetsen en dan ook maar proberen om te gaan slapen.

Zondag 29 mei

Na een nacht met veel tussenpozen van wakker zijn besloten we om 6.00 uur toch maar om langzaamaan op te staan. Nadat we alle drie op ons
gemak gedoucht hadden en een poging hadden gedaan om te skypen met Karin (wat niet lukte) zijn we gaan ontbijten het was een gevarieerd ontbijt, je kon
wafels bakken er was brood en gebak en ook kon je kiezen tussen yoghurt en vers fruit, ook de koffie was goed van smaak. Toen we terug kwamen op de kamer bleek dat Karin geprobeerd had om ons te bereiken, we hebben toen maar meteen terug geskypt, gezellig even gebabbeld over de laatste ervaringen. Hierna gingen we eerst terug naar de supermarkt om onze inkopen te doen. Nadat we de koffers in de auto hadden gezet en uitgecheckt gingen we op weg naar Lake Tahoe, de zon scheen volop en de uitzichten waren weer erg afwisselend.

De middagpauze brachten we door in Folsom een oud stadje ongeveer halverwege de reis. Hier hebben we eerst genoten in de zon van een kop koffie waarna we een wandeling maakte door het oude stadje. Tussendoor aten we onze eigen gesmeerde boterhammetjes op en genoten van het mooie weer, nog even verder gewandeld en in een van de winkeltjes kwam ik oude nummerplaten tegen, hier heb ik er een gekocht voor Ben. Hierna vervolgde we de reis richting Lake Tahoe we vertrokken bij een temperatuur van 70 graden fahrenheit, en hoe hoger we de bergen in reden hoe sneller de temperatuur ging zakken. Ineens zaten we in de sneeuw, er lag nog een behoorlijk pak een mooi gezicht bij een stralend zonnetje. Toen we dichter bij onze eindbestemming kwamen sloeg het weer om en begon het te regenen even later ging de regen over in sneeuw/hagel vlokjes. Dit hoorde niet bij onze planning ;-), ik had namelijk gedacht dat we even konden aclimatiseren en wennen aan het tijdsverschil in een stoeltje aan het meer..............

Bij het hotel aangekomen Best Western Station House Inn werden de koffers weer verdeeld en ruimden we onze kamer in, na een kop koffie gingen we richting restaurant waar we lekker hebben gegeten (het was qua prijs een stuk duurder dan gisteren maar daarom niet veel beter). Na het eten maakte we nog een korte wandeling richting het meer maar de temperatuur was inmiddels gedaald tot rond het vriespunt en dus niet echt lekker om te wandelen mede door de koude wind, we besloten dan ook om de warmte van de kamer op te zoeken en niet lang daarna ook het bed.

Maandag 30 mei

Goede morgen, we zijn nog niet helemaal in het ritme van Amerika, vanmorgen waren we om 5.30 uur wakker en besloten nog wat te lezen in bed. Ik had intussen tijd om het dagboek zover bij te werken. We hadden afgesproken om, om 8.30 uur te gaan ontbijten en Roelof en Beppie kwamen keurig op tijd naar onze kamer. Vandaag hadden we een Amerikaans ontbijt met gebakken ei, gebakken aardappelen bacon en geroosterd brood. Niet goed om dat elke dag te doen maar voor een keer wel lekker. Na het ontbijt gingen we eerst richting supermarkt om brood te kopen en daarna begonnen we aan ons rondje om het meer, in eerste instantie reden we richting Ponderosa ranch, hier zijn de films van Bonanza opgenomen.

Het gebied heeft daarna nog tot 2004 als museum gediend maar is toen verkocht aan een particulier, je kon dus jammer genoeg niet meer het terrein op. Wel nog een paar foto's gemaakt van wat er nog te zien was.

Hierna vervolgden we de tocht langs het meer. Tussendoor nog een keer gestopt bij een vieuw-punt om een paar foto's te maken. Rond de middag zijn we in een klein dorpje Incline village gestopt om koffie te drinken met appelgebak, jammie!! Omdat het toch wel koud was en de vooruitzichten niet zo zijn dat hier binnen een paar dagen veel verandering in komt kocht ik bij een plaatselijk winkeltje nog een fleece vest.

Na de lunch vervolgden we de reis en kwamen we om 15.00 uur bij het hotel aan, we zijn toen wandelend naar het dorp gegaan om nog wat winkeltjes te kijken doch dit was een beetje Valkenburg in het klein met veel kitsch, na een slechte kop koffie zijn we weer naar het hotel teruggelopen. Na een uurtje rusten zijn we op zoek gegaan naar een restaurant, dit werd uiteindelijk een chinees eettentje (MandarinGarden) waar we verrukkelijk gegeten hebben. Omdat we morgen een lange reisdag voor de boeg hebben besloten we niet al te laat naar bed te gaan en de koffers al zover mogelijk weer in te pakken, hopelijk slaap ik tot de wekker morgenvroeg afloopt.

Dinsdag 31 mei

Het slapen is niet zo goed verlopen als ik gehoopt had, vaak wakker geworden en moeilijk inslapen, hopelijk gaat het morgen beter. Zoals gisteravond afgesproken zaten we braaf als eerste om 7.00 uur aan het ontbijten begonnen we om 8.00 uur aan de reisdag we moesten ruim 800 kilometer reizen vandaag over "the most loneliest road of America" vandaar dat we vroeg van start gingen. Na nog even bij de supermarkt de mondvoorraad te hebben aangevuld begonnen we aan de trip.

We lieten de sneeuw achter ons en in gezelschap van een stralende zon gingen we van start. Roelof's vuurdoop als chauffeur, in eerste instantie reden we door tot in Fallon waar we bij de Mac-Donalds koffie hebben gedronken. Hierna vervolgden we de reis door weer een prachtig, indrukwekkend landschap. Een eindeloos lange weg die zich door de bergen slingerde.

Rond het middaguur kwamen we aan in niemandsland aan bij Cold Springs, hier lag een soort restaurantje annex winkeltje waar we nadat we een boterham genuttigd hadden nog wat dronken en het toilet bezochten. In het restaurant gezellig zitten babbelen met de mevrouw die ons bediende, het was een kleine gemeenschap van 15 mensen die daar woonden en leefden van het restaurant en een "pony express". Zij woonde daar met haar man en 5 kinderen, haar gezin was dus bijna de helft van de hele groep die daar woonden. Elke dag bracht ze haar kinderen in Fallon naar school (ruim anderhalf uur rijden enkele reis), ze was dan ook blij dat volgende week de schoolvakantie begon. Na de pauze ging het verder richting Ely het was nog ruim drie uur reizen, onderweg kwamen we diverse fietsers tegen die het vandaag wel erg moeilijk hadden want er stond een behoorlijke wind.

Ook zagen we op een gegeven moment een man lopen met een groot kruis op zijn schouder, achter aan dat kruis was een karretje vastgemaakt met daarin waarschijnlijk zijn hele huishouden, heel bizar om te zien zeker omdat er in de wijde omtrek geen levende ziel of huis te bekennen was. (Later zochten we op internet of we hier iets over konden vinden, het bleek een misdadiger te zijn die op deze manier boete wilde doen en hoopte zo onder zijn straf uit te komen). Jammer genoeg zijn we niet gestopt en hebben dus ook geen foto hiervan.

Omstreeks16.30 uur kwamen we aan bij het hotel dat we uitgezocht hadden, dit was echter volgeboekt maar de eigenaar was zo vriendelijk om een collega te bellen (MainMotel) en hier reeds twee kamers voor ons te reserveren dus we hebben weer een bed voor vannacht.

Eten deden we vandaag in een restaurant in een casino, we zitten namelijk weer in de staat Nevada en hier is het gokken toegestaan. Morgen moeten we wederom vroeg uit de veren dus maar niet al te laat naar bed.

Woensdag 1 juni

Vanmorgen zijn we weer om 7 uur gaan ontbijten, aangezien bij dit hotel de ontbijtruimte maar erg klein was hebben we de ontbijtspullen meegenomen richting onze kamer en hebben we heerlijk buiten in de zon gegeten.

Om 8 uur gingen we op weg naar het park Great Basin het was ruim een uur rijden er naar toe en bij het Visitorcentrum kregen we de eerste informatie nadat we hier wat rondgekeken hadden vertrokken we richting Lehmans cave hier kochten we de pas voor de nationale parken en zouden we om 10.30 uur een rondleiding krijgen door de grotten tot die tijd hebben we de tijd gedood met het nuttigen van een kop koffie in het winkeltje dat er naast gelegen lag. Mooi op tijd kwam de Ranger die ons in de grotten voorging en uitleg gaf over de verschillende stalactieten en stalagmieten. Hij vertelde heel enthousiast en na afloop hebben we nog een poosje met hem staan babbelen toen bleek duidelijk dat hij heel trots was op zijn land.

Bij de uitgang van de grotten stond een andere Ranger met een paar zonnekijkers hij nodigde ons uit om via die kijkers naar de zonnevlekken en dergelijke te kijken, ook met hem hebben we nog even staan praten.

Hierna begonnen we aan de klim naar de Wheeler Peak, halverwege hebben we bij een picknick tafel onze boterhammetjes opgepeuzeld, waarna we de tocht vervolgde naar de top. We reden door tot het punt waar de weg verder afgesloten was en maakten daar een wandeling, afgelopen zondag was er nog 10 centimeter verse sneeuw gevallen het was dus een mooie witte ongerepte natuur waar we doorheen liepen gade geslagen door een stralende zon. De wind maakte dat het nogal koud aan voelde en daarom besloten we verder te reizen richting Cedar City.

Onderweg kwamen we in een soort "zandstorm" terecht, vanuit de verte zag je de zandwolk over de weg trekken in eerste instantie was het heel onduidelijk wat het eigenlijk was dit zagen we pas toen we er zelf "inzaten". Zonder verdere tegenslagen kwamen we rond 17.00 uur plaatselijke tijd (hier was het weer een uur later dan daar waar we vandaan kwamen) bij het hotel aan de Quality Inn, hier hebben we meteen voor 2 nachten gereserveerd. Nadat we alles een beetje opgeruimd en ons omgekleed hadden gingen we op zoek naar een eetgelegenheid, uiteindelijk belanden we bij IHop en soort veredelde hamburgertent waar we toch nog lekker hebben gegeten.

Bij terugkomst in het hotel zijn de drie dames gaan wassen en uiteindelijk waren we pas weer om 22.00 uur terug en kwam er een einde aan een mooie dag.

Donderdag 2 juni

Vanmorgen mochten we een uurtje langer slapen en gingen we om 8.00 uur ontbijten. Na het ontbijt zijn Gusta en ik nog wat fruit gaan halen en konden we vertrekken. In eerste instantie gingen we op weg naar Cedar Breaks National Monument maar de weg ernaar toe was afgesloten vanwege de sneeuw. We zijn toen omgedraaid en meteen naar Zion gegaan vandaag gingen we via de ingang aan de noord-west kant, nadat we bij het Visitor Centre de pas hadden getoond en de plattegrond van het park hadden gekregen konden we aan de trip beginnen.

In eerste instantie reden we een stuk de berg op en parkeerden bij het startpunt van de La Verkin Creek Trail, een stuk van de trail hebben we wandelend afgelegd en na het maken van een aantal foto's zijn we weer teruggelopen naar de auto en reden naar het eindpunt op de berg, daar aangekomen was het inmiddels alweer tijd om te eten en ja hoor ook hier hadden ze weer een mooie picknick tafel voor ons klaar gezet.

Na het eten begonnen we aan de wandeling naar de top, de Timber Creek Overlook Trail het was een mooie wandeling het grootste gedeelte van de tocht ging berg op maar de beloning was een fantastisch uitzicht over de vallei, terug naar de auto ontmoeten we een Amerikaans echtpaar waar we een praatje mee maakten over al het moois wat er te zien was, ook kregen we een aantal tips over het gedeelte van het park dat we morgen gaan bezoeken.

Na de wandeling begonnen we aan de terugtocht en gingen we op zoek naar een supermarkt, dit had nogal wat voeten in de aarde voordat we er een gevonden hadden die verkocht wat we zochten. Daarom gingen we maar eerst aan de koffie en nadat we de boodschappen bij elkaar hadden zijn we teruggegaan naar het hotel. 's Avonds zijn we op advies van de receptioniste van het hotel gaan eten bij een Mexicaans restaurant "La Fiesta", erg lekker gegeten. Terug op de kamer maakten we ons lunchpakket klaar voor morgen en ging een ieder zijn eigen zaken op orde brengen. Een erg mooie dag.

Vrijdag 3 juni

Vanmorgen liep om 6.30 uur de wekker af, tijd om op te staan. Aangezien in het hotel gisteren een grote groep gehandicapten was "neergedaald" was het erg druk in de ontbijtzaal, we besloten daarom maar gewoon op de kamer te ontbijten omdat het anders wel erg laat zou worden voordat we konden vertrekken.

Vandaag gaan we naar de zuidkant van Zion's canyon. Binnen het park mag je niet zelf met de auto rijden maar er rijden bussen af en aan om je door het park te vervoeren.

Nadat Roelof bij het Visitor Centre een rugzakje had gekocht stapten we op de bus en lieten ons naar het eindpunt van het parkbrengen.

Bij de Temple of Sinawava was het startpunt van de riverside walk dit was een wandeling van anderhalf uur langs de rivier en helemaal in de canyon, mede door het schitterende weer een prachtige wandeling het laatste stuk was afgesloten omdat het water in de rivier te hoog was, veroorzaakt door de vele sneeuw afgelopen tijd. Na een fruitpauze wandelden we weer terug naar de bushalte en gingen tot "De Grotto" hier was een picknick plaats en hier aten we op ons gemak de meegenomen boterhammetjes op.

Bij de volgende busstop (ZionLodge) stapten we weer uit om hier een kop koffie te drinken, gezellig in een schommelstoel met een geweldig uitzicht. Peter kocht in het winkeltje een hoed omdat de zon toch wel behoorlijk begon te branden, hij kreeg last van verbrande oren en zijn nek, de hoed beschermt net wat meer dan zijn pet.

We besloten om nogmaals een stuk te gaan lopen van de Emerald Pools trail dit was een wandeling van een uur naar de waterval, ook dit was de moeite van de inspanning waard, als beloning voor de inspanning aten we bij terugkomst bij de lodge nog een lekker ijsje en gingen daarna op zoek naar de auto. Vanuit het park reden we over een slingerweg door de bergen op weg naar Panguitch waar we op zoek gingen naar een slaapplaats, deze vonden we bij een motel genaamd de Churchs BluePine, hier blijven we wederom 2 nachten.

Vanavond erg lekker gegeten bij het cowboys Smoke house. Na het eten nog even met Peet door het dorp gewandeld en toen maar terug gegaan naar de kamer waar we de dag van morgen gingen voorbereiden en mijn dagboek bijwerken. Inmiddels is de eerste week van de vakantie alweer voorbij, het is erg snel gegaan en we hebben al veel mooie dingen gezien en gedaan.

Zaterdag 4juni

Vanmorgen zaten we om 7.30 uur aan het ontbijt, het hotel zelf had geen ontbijtservices maar aan de overkant van de weg konden we ontbijten. Hierna gingen we op weg naar Bryce Canyon, de weg er naar toe was al een bezienswaardigheid maar eenmaal in het park stonden we regelmatig ademloos te kijken naar zoveel moois.

We zijn gestart bij Sunrise Point, de zon was wel al op en daardoor kleurden de rotsen prachtig warm rood.

Hierna reden we verder helemaal tot het eindpunt van het park naar Rainbow point, aangezien het geweldig zonnig weer was hebben we uiteraard geen regenboog gezien. Hier maakten we een wandeling de Bristlecone loop trail.

Aangezien alle uitzichtpunten aan de rechterkant van de weg lagen was dit makkelijk omdat we bij het eindpunt omdraaiden en weer terug reden. Na gestopt te zijn bij: Black Birch canyon, Ponderosa canyon, Agua canyon, Natural bridge was het tijd voor de inmiddels traditionele picknick, we vonden een tafeltje op een nogal troosteloos stukje, doordat het hier een brand had gewoed stonden er alleen nog maar kale boomstammen om ons heen.

Hierna reden we door naar de Lodge om ons cafeïnegehalte weer op peil te brengen, nog even rondgekeken in de gift-shop en daarna begonnen we aan het middagprogramma.

In eerste instantiereden we naar Bryce-point waar we een geweldig uitzicht hadden over het amphitheater, hierna ging het verder naar de Paria View, de volgende stop was bij Inspiration point hier besloten Gusta en ik verder te lopen, in eerste instantie tot Sunset point tijdens het lopen had je steeds een ander uitzicht mede door de lichtinval een geweldige ervaring.

Ons treffen met de anderen bij Sunset liep even verkeerd, de anderen zaten bij het uitzicht punt op ons te wachten en wij zaten op de parkeerplaats te wachten. Uiteindelijk hebben we elkaar toch gevonden en liepen Gusta en ik weer verder naar het volgende punt Sunrise point. Peter liep niet mee, hij had wat last van de ijle lucht we zaten hier op een hoogte van 2400meter of te wel 8000 feet.

Vanuit dit punt begonnen we aan de terugreis naar het hotel, de "Buren" waren moe en sliepen tijdens de reis naar Panguitch. Toen we in het dorp aankwamen zijn we eerst de boodschappen gaan halen voor morgen en daarna gaan eten bij het tentje van gisteren.

Panguitch is een klein dorpje met een paar hotels een winkel en twee eetgelegenheden. Wel hebben we weer heerlijk gegeten, Beppie ging vanavond niet mee zij at een boterham op de kamer omdat de kaart geen vegetarische gerechten kende, we zijn dus met z'n vieren gaan eten en daarna terug gegaan naar het hotel waar we een film keken van John Wayne die zich in deze omgeving afspeelde. Nog even gekeken voor het programma van morgen en toen gaan slapen.

Zondag 5 juni

Het woord zegt het al het was ECHT ZONdag, gelegenheid om te ontbijten was er niet op zondag dus hebben we bij het hotel aan de picknick tafel zelf een ontbijtje gemaakt en om 8.30 uur ging de reis weer verder. We reden over een van de mooiste wegen door Amerika, heel bochtig en heel afwisselend. Achter iedere bocht had je een ander uitzicht dit maakt dat je je ook tijdens het reizen niet hoeft te vervelen. Onderweg hadden we een koffiestop in Boulder bij Hills Hollows, een authentiek tentje waar van alles en nog wat te koop was, ook eigen gebakken brood en koekjes, deze werden buiten in een houtoven gebakken en dit moest natuurlijk geproefd worden.

Hierna reden we door naar Capitol Reef een park met gigantisch hoge rotsen.

Uiteraard begonnen we hier met de picknick waarna we verder gingen het park in, we reden helemaal tot het eind de weg en passeerden onderweg de Egyptian Temple een hoge rots en de naam zegt het al deze leek op een tempel. De weg ging na een tiental miles over in een zandweg, de Capitol Gorge Road, die eindigde bij een parkeerplaats.

Hier parkeerden we de auto en gingen toen te voet verder door de droge rivierbedding en tussen hoge rotsen, de trail richting The Tanks. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven de dertig graden en dit leek nog warmer doordat de rotsen en het wandelpad ook warmte uitstraalden. Na ruim een uur lopen zijn we omgedraaid en terug gelopen naar de auto, achteraf hoorden we dat we bijna bij het eindpunt waren geweest.

Buiten het park zijn we nog gaan kijken naar de Petroglyphs op de rotswanden en daarna ging het verder naar "Hanksville"onze volgende pleisterplaats. Het motel dat we via internet geselecteerd hadden bleek inmiddels vol te zijn dus werd het overnachten in Hanks ville inn, nadat we ingecheckt hadden verscheen ook hier het bordje NO vacancy. Aan de overkant van de weg konden we onze avondmaaltijd gebruiken, hier hebben we lekker gegeten en daarna zochten we graag de koelte van onze kamer op.

Maandag 6 juni

Vannacht heerlijk geslapen ondanks de airco die veel lawaai maakte. Ook het ontbijt aan de overkant van de weg was goed verzorgd en ze hadden heerlijke koffie. We hadden gisterenavond besloten om vandaag een soort rustdag in te lassen en meteen door te rijden naar Bluff en daar een overnachting te boeken.

Om 8.30 uur vertrokken we en met alleen een plaspauze kwamen we om 12.15 uur in Bluff aan.

Maandag wasdag dus meteen de was verzameld en een machine aan gezet waarna we op de kamer een boterham aten. Hierna de rest van de was verzorgd en omstreeks 15.00 uur gingen we het dorp verkennen en de boodschappen doen. Bluff is een kleindorpje met maar 250 inwoners dus waren we snel uitgekeken Waarna we koffie gingen drinken bij een plaatselijk restaurantje, ernaast lag een winkeltje met erg leuke kunstvoorwerpen. We kochten hier een indianenpaartje De Navajo Blue FacedCorn Couple gemaakt door Dennis Ross, ze zijn uit hout gesneden.

Hierna gingen we nog terug naar het hotel om ons even op te frissen, er stond een behoorlijke wind die de rode zand door de lucht blies, hierdoor leek het mistig te zijn en je voelde het tussen je tanden kraken. We gingen weer terug naar de plek waar we 's middags koffie gedronken hadden om te gaan eten, hier kwamen we de eigenaar van de kunsthandel ook weer tegen, het bleek dat hij de eigenaar was van het restaurant en de winkel en dat zijn zus eigenares was van het hotel waar we logeerden.

Na het eten en na getankt te hebben reden we in de richting van Mexican Hat om de weg door de Valley of the Gods te gaan rijden bij ondergaande zon, dit was een mooi gezicht en je waant je alleen op de wereld, het is een onverharde weg die kilometers lang door een landschap slingert met allerlei soorten bergen waarin je steeds andere figuren ziet. Spectaculair, we waren rond half 10 terug bij het hotel en na een kop thee en het bijwerken van het dagboek zochten ook wij ons bed op.

Dinsdag 7 juni

Ons hotel had geen ontbijtservices dus hebben we op onze kamer ontbeten, nadat we klaar waren en de auto ingeladen vertrokken we richting Hovenweep, hier staan nog een aantal ruines uit de tijd dat de indianen hier woonden. Vanaf het Visitor Centre liep een trail van ongeveer 2miles langs de bezienswaardigheden.

Je moest in eerste instantie afdalen in de canyon en daarna weer naar boven. Toen ik even wat dichterbij de ruines wilde kijken werd ik door een boze Ranger teruggeroepen, hij wilde mijn legitimatie zien en ik kreeg een uitbrander dat ik naast het pad had gelopen, hierna mochten we toch verder zonder een "penalty".

Na de wandeling reden we verder richting Moab. Onderweg hadden we nog een stop bij een supermarkt voor inkopen en koffie, omdat het inmiddels ook tijd was om te lunchen deden we dat ook maar meteen. Omstreeks14.30 uur arriveerden we in Moab en het eerste motel La Quinta had meteen plaats voor ons, hier blijven we weer twee nachten.

Na een kop koffie en inruimen van de kamer besloten we een wandeling te maken langs de rivier, de route was echter niet al te best aangegeven dus het werd een beetje kruip door sluip door en even later stonden we in het dorp. Hier werd in het plaatselijke bier café de dorst gelest en toen ging het weer richting motel.

We besloten bij de plaatselijke chinees (Mandarin Szechuan Restaurant) te gaan eten, erg lekker. Hierna besloten Beppie en Peter samen de route van vanmiddag de andere kant op te lopen om te kijken wat we fout hadden gedaan. Gusta, Roelof en ik liepen de gewone route zij moesten nog gaan pinnen en we liepen nog even bij de supermarkt naar binnen.

Toen we terug kwamen bij het hotel waren de beide wandelaars nog niet gearriveerd, ze waren de weg een beetje kwijtgeraakt, hoe is nu zoiets mogelijk???? Gelukkig had Peter "Marijke" (navigatie) achter de hand die hem hielp bij het zoeken van het hotel. Verder werd het een rustige TV avond.

Woensdag 8 juni

Vanmorgen om 7.30 uur aan het ontbijt, doch dat hadden er meer gedacht we hadden nog net een tafeltje kunnen bemachtigen.

Na het ontbijt vertrokken we richting Arches voor het eerst moesten we aansluiten in een rij om binnen te komen, ook in Amerika is inmiddels de vakantie begonnen.

We reden door tot the Broken Arch waar we een korte wandeling maakten naar de boog. Hierna ging het verder naar Devils Garden hier hebben we de trail gelopen tot de double O arch en toen weer terug naar de auto.

Met de auto ging het verder naar Delicate arch het was nog een pittige klim naar boven en eigenlijk viel het resultaat vanuit deze hoek gezien een beetje tegen.

We besloten dan ook om eerst maar te gaan eten, in de buurt van Balanced Rock vonden we een picknick tafel en werd de inwendige mens voorzien van een boterhammetje.

De volgende stop was bij The Windows section, hier waren verschillende Arches van allerlei afmetingen. Ook hier hebben we een wandeling gemaakt en nog een poos met een Ranger staan praten.

Omdat we in de veronderstelling waren dat we vlakbij de plek waren waar ze nog Petroglyven van de Anazazie indianen hadden gevonden besloten we hier nog naar toe te rijden. Ik had vandaag behoorlijk last van het vele zonlicht waardoor mijn ogen bleven tranen, Peter heeft daarom besloten het laatste stuk te rijden. Achteraf bleek het toch verder te zijn dan we gedacht hadden, ook was het slecht aangegeven waardoor we ruim 5 mijl tussen de rotsen door over een zandweg hebben gereden. Omdat we niets konden vinden werd na onderling overleg toch maar besloten om terug te gaan, we hadden inmiddels ruim anderhalf uur gereden en niets gezien, jammer!!!

Tijdens de terugreis zagen we op een gegeven moment ergens mensen lopen in the middel of nowhere. Een van hen riep naar ons en het bleek dat daar de tekeningen te bezichtigen waren dus we waren er langsgereden zonder ze te zien.

Inmiddels was het 17.00 uur en waren we blij weer terug te zijn bij het hotel, een lange vermoeiende dag. 's Avonds bij een Italiaans restaurant gaan eten, verder voorbereidingen getroffen voor morgen, inkopen en tanken en toen rust....

Donderdag 9 juni

Ook vanmorgen liep om 6.45 uur de wekker af en was het tijd om op te staan, te ontbijten en om 8.15 uur zaten we weer gepakt en gezakt in de auto op weg naar de volgende uitvalsbasis. Vanuit Moab gingen we op weg en volgden we in eerste instantie een hele poos de weg langs de coloradoriver, deze slingert zich tussen hoge bergen door die in de opkomende zon mooi rood schenen. Het was een prachtige route die als enig nadeel had dat er nergens gelegenheid was om pauze te houden. Rond 12.00 uurkwamen we aan in Rangelie een dorpje in The middle of Nowhere, gestopt bij wat we dachten dat het een Engelse pub was, het was echter een winkeltje met allerlei snuisterijen. De eigenaresse wees ons de weg naar Betsie's restaurant een eindje verderop. Hier dronken we lekkere koffie, aten een panini en chips.

Na een uurtje gepauzeerd te hebben gingen we verder richting Green River om daar te gaan overnachten, het was een langer reisdag vandaag en we hebben er voor gekozen om wat verder door te rijden dan de planning was, zodoende zijn we morgen iets eerder in Jackson. In de buurt van het plaatsje Dutch John passeerden we de Flaming Gorge Dam, ook het laatste stuk van de weg slingerden hoog door de bergen, mijn oren hadden het weer moeilijk vandaag.

In Green River vonden we twee kamers in het Hampton Motel, bij de prijs van de kamer was ook een eenvoudige maaltijd inbegrepen, hamburger, gemengde sla en aardappelsalade. Als toetje was er een stukje cake met crème, wel lekker maar de crème was gekleurd met groene kleurstof zodat Peet en ik na het nuttigen hiervan groene lippen en een groene tong hadden, Roelof vond hetjammer dat hij zijn fotocamera niet meegenomen had.

We hoefden gelukkig de deur niet meer uit om te gaan eten, zeker na een lange reisdag vonden we dat wel zo prettig, zeker omdat het hotel een stukje buiten het dorp lag en we hier niet lopend naar toe konden.

Na het eten zijn Gusta en ik nog een uurtje gaan zwemmenen even relaxen in de hot-tub. De avond werd op de gebruikelijke wijze ingevuld, douchen TV en voorbereiden voor morgen.

Vrijdag 10 juni

Vanmorgen konden we ook weer in het hotel ontbijten en om 8.30 uur waren wij, en de auto geladen en konden we vertrekken naar Jackson Hole waar we voor 2 nachten een hotel hadden geboekt vanuit Nederland.

We logeren in het Elk Country Inn in de staat Wyoming. Het eerste stuk van de reis was behoorlijk saai, de weg was lang en de omgeving niet echt inspirerend, bij Boulder hadden we onze koffiestop bij een "veredeld" tankstation. Hier was ook nog een winkeltje bij en je had er ook de mogelijkheid om te eten. Hiervoor was het echter nog wat vroeg dus na de koffie vervolgden we de reis.

Inmiddels zagen we in de verte de witte toppen van de Rockey Mountains opdoemen, dit was een prachtig gezicht. Ook stonden er wederom waarschuwingsborden in verband met overstekend wild, op een gegeven moment zagen we een auto langs de kant van de weg staan die aan de voorkant behoorlijk beschadigd was, niet veel verder lag een dood hert langs de weg, dit is waarschijnlijk met de auto in aanraking gekomen. Het bleek dus dat de waarschuwingsborden er niet voor niets stonden.

Het navigatiesysteem gaf aan dat we om 13.00 uur bij het hotel zouden arriveren en omdat er langs de route weinig gelegenheid was om te picknicken besloten we om door te rijden en op de kamer te eten. Hierna de koffers uit de auto gehaald en daarna zijn we wandelend het stadje gaan verkennen, het is een leuk plaatsje een beetje in de oude cowboystijl. Peet kocht in een sportzaak een jasje en ik een fleece vest, verder hebben we in de stad nog een lekker ijsje gegeten, het weer werkte mee in ons voordeel, het zonnetje scheen weer lekker alleen was het hier iets koeler dan de afgelopen dagen.

's Avonds zijn we bij een Mexicaans restaurant gaan eten en deden Gusta en ik nog even de nodige inkopen voor morgen, waarna we ons moe en voldaan op de kamer terugtrokken.

Zaterdag 11 juni

Vanmorgen toen ik wakker werd hoorde ik het regenen en toen ik naar buiten keek was de hemel helemaal bewolkt. Ik mocht nog een uurtje verder slapen en heb dat ook maar gedaan. Toen we opstonden regende het nog steeds maar hier en daar begon de lucht te breken en was er weer een stukje blauw te zien. We gingen vanmorgen ontbijten bij Bubba's Bar-B-Que, de porties waren hier wat groter dan dat we tot nu toe gewend waren, waardoor een gedeelte van het ontbijt onaangeroerd terug ging naar de keuken.

Na het ontbijt gingen we richting Grand Teton park. Nadat we bij het Visitor Centre een plattegrond van het park hadden gehaald en ons hadden laten adviseren over de mogelijke wandelingen besloten we richting Jenny Lake te rijden en daar een stuk te gaan lopen van de trail rond het meer, door de Rangers was al aangegeven dat er nog sneeuw lag op het laatste stuk naar de waterval en dat we dit beter niet konden doen.

We starten vanaf de parkeerplaats en nadat we een eindje gelopen hadden stonden we ineens oog in oog met een Moose (dit is een behoorlijk groot rendier), dit was wel even schrikken maar het beest liet zich fotograferen en wij wandelden rustig verder. Op een gegeven moment zijn Peet en ik terug gelopen omdat Peet wat last had van zijn rug en de andere drie gingen verder op zoek naar de waterval.

Toen wij terug liepen lag de Moose nog rustig op dezelfde plek te herkauwen, hier hebben we nog even met een Ranger staan praten die uitleg gaf over het gedrag van het beest, zijn gewei groeit gemiddeld drie centimeter per dag dus het gaat dan wel snel, hij zag er ook heel vredelievend uit maar volgens de Ranger was dat valse schijn ze kunnen agressief en heel erg snel zijn.

Hierna gingen we op zoek naar koffie, het was inmiddels ook weer droog geworden en er scheen af en toe een waterig zonnetje. Even later kwamen ook de anderen onverrichter zake terug, ze hadden de waterval niet kunnen bereiken mede door de slechte omstandigheden van de paden door sneeuw en regen, en na rond gekeken te hebben in het winkeltje (ook kochten we een poncho voor als er nog meer slecht weer zou komen, dit zijn de voorspellingen) reden we verder naar de picknick area om onze boterhammetjeste eten. Via de Jackson lake dam reden we naar de Jackson Lake lodge, ook hier was weer een winkeltje, en een museum.

Nadat we dit bezichtigd hadden dronken we nog wat in het restaurant en begonnen we langzaam aan de terugreis, we hadden net een paar mijl gereden toen er langs de weg een aantal auto's stil stonden en er liepen mensen rond met camera's en verrekijkers, ook stonden er een paar Rangers bij, ook wij stopten en we bleken net te laat te zijn, er was een blonde grizzlybeer gesignaleerd maar deze was weggewandeld over de berg, wij hebben hem dus niet gezien, jammer.

De route door het park is erg mooi en we zijn hier en daar uiteraard nog gestopt om wat langer van het uitzicht te genieten. Omstreeks17.00 uur waren we terug bij het hotel en was het nodig dat ik even mijn ogen sloot, van het intensief kijken en het felle licht krijg ik op den duur pijn aan mijn ogen en beginnen ze spontaan te tranen, ik ben dus maar even op bed gaan liggen met de ogen dicht en toch even weggedoezeld.

We besloten vandaag voor de variatie bij de chinees te gaan eten, Peet nam een vleesgerecht en ik een vegetarische groenteschotel dit hebben we lekker gedeeld zodat we beiden en vlees en groenten hadden. De avond werd doorgebracht met TV kijken en de voorbereidingen treffen voor morgen.

De weersvoorspellingen zijn niet al te best, regen- en sneeuwbuien, hopelijk valt het allemaal mee en gaat het net als vandaag, 's morgens een paar buien en 's middags droog en zonnig.

Zondag 12 juni

In tegenstelling tot vorige zondag regende het vanmorgen, nadat we ons ontbijt verorbert hadden en de auto volgeladen vertrokken we richting Yellowstone park. Toen we net Jackson uitreden zagen we aan de kant van de weg een zestal bizons lopen.

Aangekomen in het park maakten we onze eerste fotostop bij Lewis lake en reden daarna doornaar het Visitor Centre van West Thumb, hier wilden we in eerste instantie naar de geyser gaan kijken maar dit was afgesloten omdat daar bizons met jongen gesignaleerd waren. Na wat informatie gekregen te hebben reden we door naar Old Faithful het bleek dat de geyser omstreeks 13.12 uur zou gaan spuiten dus hadden we nog net de tijd om iets te gaan eten, in het restaurant kochten we een salade en een broodje en toen we het opgepeuzeld hadden liepen we richting geyser en zaten uiteraard eerste rang, twee minuten na de geplande tijd spoot the Old Faithful het kokende water meters hoog de lucht in een spectaculair gezicht.

Hierna maakten we een wandeling tussen allerlei grote en kleine borrelende en spuitende poelen.

Het weer zat mee want tijdens de anderhalf uur durende wandeling bleef het droog. Toen we terug liepen richting de auto trakteerde the Old Faithful ons nogmaals op een spuitvoorstelling.

Nadat we ons nog verwend hadden met een kop koffie besloten we richting hotel te vertrekken, onderweg zagen we vlak langs de weg een hele kudde bizons lopen met kleintjes een prachtig gezicht, de kleine zijn net grote honden qua afmeting.

Nadat we een aantal foto's hadden gemaakt gingen we verder en kwamen ineens in een file terecht, het was niet helemaal duidelijk wat er aan de hand was doch toen we langzaam maar zeker dichterbij kwamen bleek ook daar vlak langs de weg een hele kudde bizons te grazen, vanuit de auto kon je ze bij wijze van spreken zo aanraken.

Rond 17.00 uur arriveerden we in het hotel en konden we de kamer gaan inrichten, we blijven hier 4 nachten.

Vanavond zijn we gaan eten bij The Branch, hier hebben we erg lekker gegeten. In de gang bij het restaurant stond een oud treinstel bijna helemaal compleet en authentiek zoals je ze in de oude western films zag je kon er doorheen lopen en alles bekijken erg mooi. In debijbehorende winkel kochten Gusta en ik nog een iets warmere regenjack, het was vandaag ongeveer drie graden dus niet echt warm. Hierna gingen we terug naar het hotel, en hiermee eindigden een wel heel bijzondere dag.

Maandag 13 juni

Het wordt bijna traditie, om 7.30 uur zaten we aan het ontbijt, de eerst volgende stop vanmorgen was bij het tankstation waarna we vertrokken. Het was behoorlijk mistig vanmorgen maar na een half uur rijden kwam een waterig zonnetje door en even later scheen de zon volop, we waren dus de goede kant opgegaan.

Hierna stopten we in eerste instantie bij de Gibbon Falls, Peet vondt dat er niet voldoende water naar beneden kwam en ging dit even aanvullen.

De volgende stop was bij Artist Paintpots, vanaf de parkeerplaats was het 1/4 mille lopen tot we bij de bronnen aankwamen, het was een kleurrijk tafereel, ook waren er een paar modderpoelen die lekker blubberden.

Hierna reden we verder naar het Norris Geyser basis, hier was het echter zo druk dat we besloten om hier op de terugweg te gaan kijken.

We reden verder tot Sheepeater cliff waar we onze blaas konden ledigen, bij bijna elke bezienswaardigheid in Amerika is wel een toilet te vinden, erg handig. We vervolgden de reis tot Mammoth Hot Springs, ook hier maakten we een wandeling van de Upper naar de Lower Terraces.

Inmiddels was het tijd geworden om te gaan eten, we reden richting de picknickarea doch daar konden we de auto niet parkeren. De anderen haalden de eetspullen uit de auto en ik ging op zoek naar een plekje voor de auto, toen ik die eindelijk gevonden had volgde de wandeling naar de anderen. Onderweg kwam ik nog een Elk (rendier) tegen dat gemoedelijk stond te grazen tussen de drukte van de hotels, na een paar foto's gemaakt te hebben kon ook ik gaan lunchen.

Hierna werd nog een kop koffie genuttigd waarna we verder reden richting de Undine falls we stopten even voor een fotostop. Toen we verder reden en Tower hall net gepasseerd waren stonden er bij een parkeerplaats wel erg veel auto's stil en liepen er veel mensen met telelenzen, en verrekijkers en ja hoor vandaag zagen we onze eerste zwarte beer, hij wandelde heel rustig rond en knabbelde aan wat gras het was een mooi gezicht, hij liet zich goed fotograferen en kuierde rustig rond. Vandaag zagen we trouwens erg veel dieren vanmorgen moesten we zelfs stoppen toen een aantal Bizons rustig de weg overstaken en vanmiddag werd dit nagedaan door een Elk.

Toen we verder reden zagen we een eind verder ook weer een zwarte beer lopen doch deze was wat verder weg en moeilijker met het blote oog te zien.

We reden verder naar Norris Geyser Basin, hier waren we vanmorgen verder gereden omdat het te druk was, nu konden we de auto parkeren en maakten we een wandeling langs de diverse geysers, onder andere de Steamboot Geyser. Ieder geyser heeft wel weer iets anders wat hem uniek maakt, soms zijn het de kleuren dan is het de manier waarop hij water spuit ik vind het in ieder geval de moeite waard en mijn verwachtingen worden ruimschoots vervuld.

Inmiddels was het tijd geworden om terug te keren naar het hotel. Bij aankomst hebben we nog snel een machine was gedraaid en toen de was in de droger zat zijn we bij The Tree Bears gaan eten. Toen we terug kwamen in het hotel was de was droog en na deze opgeruimd te hebben zijn Gusta en ik nog even de boodschappen voor morgen gaan halen.

De avond vulden we met TV kijken en ik maakte mijn dagboek in orde. Schitterende dag!!!

Dinsdag 14 juni

Vanmorgen rond 4.30 uur werd ik wakker en toen ik naar buiten keek zag ik een stralend zonnetje dit beloofd een goed begin van de dag te worden.

Vandaag gaan we het andere rondje door het park maken, in eerste instantie stoppen we bij de Fountainpaint pot trail om daar de wandeling te gaan maken. Toen we het rondje gelopen hadden reden we verder naar de Firehole Lake Drive bij de Firehole spring parkeerden we de auto en begonnen te lopen naar de andere pools/geysers.

Bij de White Dome Geyser zijn Roelof en Beppie omgedraaid om de auto op te halen, wij liepen met z'n drieën verder tot bij Hot Lake het zijn allemaal verschillende waterpartijen die allemaal anders reageren en stomen, dit gaat gepaard met allerlei schitterende kleuren.

Hierna reden we door naar Fishing Bridge waar we eerst buiten aan de picknicktafel geluncht hebben, hier was goed te merken dat de zon zijn werk deed de sneeuw begon te smelten en de tafel stond aan een kant helemaal in het water. Roelof vond het echter geen probleem om met opgetrokken voeten te eten.

Bij het plaatselijke tankstation dronken we koffie, hierna nog even gewinkeld bij de store die een stukje verderop lag. Peet zat als een echte Amerikaan in de schommelstoel bij een reuze open haard te wachten tot we uitgeshopt waren. Na het eten was het mijn beurt om verder te rijden, we waren net zo'n 10 minuten onderweg toen er een complete opstopping was. Langs en op de weg stonden de auto's stil en velen hadden de camera's en verrekijkers in de aanslag, er was een grizzly beer gesignaleerd met 2 jongen en toen we eindelijk langzaam verder mochten rijden zagen ook wij het beest aan de kant van de weg achter een boom vandaan komen, onze wens was dus vervuld wederom een echte beer gezien en nog wel met jonkies.

Hierna gingen we verder naar de Mud Vulcano waar we ook weer een trail liepen, ik was nog een beetje in de ban van de beren en hoopte ze nog een keer voorbij te zien komen maar we zagen alleen nog een bizon familie en wederom een aantal blubberende modderpoelen.

Onze laatste stop vandaag was bij de Lower en Upper falls, hier komen een aantal watervallen met donderend geraas naar beneden. Ook hier liepen we nog een tijdje rond waarna we het tijd vonden om langzaamaan terug te gaan naar ons hotel. Bij aankomst nog een machine was aangezet en daarna op de kamer lekker koffie gedronken. Toen de was in de droger zat zijn we bij een Mexicaans restaurant gaan eten. Na het eten heb ik de was opgeruimd en gestreken, tevens de koffer even gereorganiseerd en kunnen we alweer aan de laatste week beginnen, de tijd vliegt.

Woensdag 15 juni

Het begint inmiddels gewoonte te worden, om 7.30 uur een klop op de deur en dan samen ontbijten.

Vandaag is onze laatste dag in Yellowstonepark en we zullen in eerste instantie naar de Grand Prismatic Spring gaan kijken, dit is een vrij grote geyser en door de vele kleuren lijkt zelfs de stoom kleur te hebben.  We hebben een rondje langs de verschillende geysers gelopen.

Hierna zijn we doorgereden naar the Old Faithful deze zou om 11.42 uur weer gaan spuiten dit duurde nog ruim een uur daarom besloten Peet en ik nog eerst een rondje te gaan wandelen, het was ondertussen prachtig zonnig geworden. We liepen bovenlangs en kwamen op een gegeven moment langs The Lion Geyser, net toen we ons afvroegen wat dit met een leeuw te maken had kwam uit een van de gaten een hoop stoom in combinatie met een brul van een leeuw, ik schrok er in eerste instantie van. Er zat een echtpaar op de bank bij The Lion en de man had een app op zijn telefoon waarop hij informatie kreeg welke geyser wanneer ging spuiten en De Lion kon ieder moment beginnen, wij besloten toen ook maar te blijven zitten het duurde toch langer dan we dachten en net toen we aanstalten maakten om toch maar verder te lopen begon hij wederom te grommenen en even later te spuiten.

Hierna liepen we terug in de richting van The Old Faithful doch we merkten dat we daar niet tijdig zouden aankomen en daarom bleven we boven op een berg op een bankje wachten tot het spektakel zou beginnen, we zagen het nu vanuit een totaal andere hoek en met een blauwe lucht als achtergrond.

Omdat de anderen natuurlijk niet wisten waar we gebleven waren zijn we richting auto gelopen en halverwege zagen we hun weer terug en hebben we eerst bij de auto een boterham gesmeerd en zijn daarna in het restaurant koffie gaan drinken.

Na de koffie spraken we af dat we elkaar weer om 16.30 uur zouden treffen bij de auto mochten we elkaar weer uit het oog verliezen. Gusta,  Peet en ik wilden namelijk nog een wandeling maken langs de geysers die we nog niet gezien hadden.

In eerste instantie keken we nog een keer naar The Oldie en begonnen toen aan de wandeling, bij zonlicht ziet het er trouwens allemaal weer anders uit, en meerdere geysers "werkten" toen we er langs kwamen, onder andere the Grotto en the Riverside geyser deze laatste spuit 100 feet hoog en bleef ongeveer 20 minuten spuiten, we vervolgden onze wandeling en plotseling stopte het pad bij Black Sand Basin, we waren al kijkend en pratend veel verder gelopen dan de bedoeling was, uiteindelijk waren we rond 16.00 uur weer terug op het terrein en was Gusta blij dat ze een toilet tegenkwam, ik haalde in de tussentijd een welverdiend kopje koffie.

Ondertussen doken ook Roelof en Beppie op bij het restaurant, zij hadden ook nog een wandeling gemaakt. We besloten toen na nog even in de winkeltjes gekeken te hebben naar het hotel terug te gaan, onderweg nog moeten stoppen voor een aantal Bizons die het nodig vonden om voor onze auto de weg over te wandelen.

Vanavond nog een keer gaan eten bij The Tree Bears, Roelof en Beppie waren beiden erg moe en gingen na het eten lopend naar het hotel terug, wij deden de boodschappen voor morgen en hebben nog even in de winkels van het dorpje gekeken. Peter kocht voor zichzelf nog een jasje en ook wij keerden toen terug naar het hotel. Einde van een geweldig mooie dag/periode.

Donderdag 16 juni

Vanmorgen lieten we het hotel in Yellowstone West voor wat het was en begonnen we aan de reis richting het westen, het zal vandaag een lange reisdag worden. Het weer was er ook naar, vanmorgen bewolkt en tijdens het reizen varieerde het van motregen, natte sneeuw, hagel, regen en zonneschijn, meer soorten hadden we niet.

Rond 10.30 uur maakten we een koffiestop en werd de tank van de auto ook gevuld. In de buurt van Townsend bij Ferry Lake was een mooie omgeving om te gaan picknicken de weergoden waren ons op dat moment goed gezind want tijdens het eten bleef het gelukkig droog.

De reis ging verder via Helena, op de landkaart hadden we gezien dat langs de route die we zouden volgen we langs  Garnet Ghost town kwamen we moesten er volgens alles een klein stukje voor om rijden, het verlaten mijnstadje bleek echter vrij hoog in de bergen te liggen en de weg bestond voor het grootste gedeelte uit een zandweg, het was een hele expeditie en een gedeelte van de weg was afgesloten hierdoor moesten we een stuk omrijden en het weer werd ondertussen niet echt beter. We hadden net besloten om via de kortste weg terug te gaan naar the Main road toen ik tussen de bomen door een parkeerplaats zag met een toilet, aangezien we moesten plassen was dat een geweldige oplossing en wat bleek we stonden dus vlak bij Ghost Town.

Geloof het of niet op de parkeerplaats kwamen we een Nederlands meisje tegen die in Amerika was voor haar studie en met haar "gastouder" naar het stadje was gaan kijken. Even een praatje gemaakt waarna ook wij naar beneden liepen om te gaan kijken wat er nog te zien was in de oude Goudmijnstad. Jammer dat het al wat laat was en ook het weer werkte vandaag niet echt mee, een koude wind maakte het niet echt aangenaam. Omdat we niet wisten hoe de rest van de weg naar beneden was en we deze niet in het donker wilden rijden zijn we verder gereden richting Missoula waar we de nacht zouden doorbrengen. We vonden onderdak in een Holiday Inn hotel en zijn in het stadje gaan eten. Ik had een verrukkelijke Pizza en ook vandaag was het weer een bijzondere en soms ook spannende dag.

Vrijdag 17 juni

Ook vandaag staat in het teken van reizen, de reis gaat in grote lijnen via de autosnelwegen er zijn niet echt veel bezienswaardigheden langs de route. Roelof was degene die als eerste ging rijden, onderweg werd op verschillende stukken aan de weg gewerkt dus het eerste stuk schoot niet echt op. Onze eerste pauze hadden we bij het plaatsje Saltese een dorpje met een paar huizen die er nogal vervallen uitzagen, er was een motel, tenminste je kon er overnachten en bij het motel was een klein winkeltje waar echt van alles kon kopen, je kon het zo gek niet bedenken of het was er te koop. Er werd voor ons koffie en verse thee gemaakt en tevens konden we gebruik maken van het toilet. Volgens de eigenares zat langs de rivier een bever met jonkies, nog even gezocht maar helaas niets gezien.

Ik nam hierna het stuur over en we reden verder tot Rose Lake, aan het meer stonden een paar huisjes doch het leek niet echt bewoond, waarschijnlijk zijn het weekend of vakantiehuisjes. Hier hebben we eerst een stukje langs het meer gelopen en daarna ons lunch opgegeten. Het weer was niet echt geweldig het was zwaar bewolkt maar het bleef gelukkig droog.

Bovenop een elektriciteitspaal was een groot vogelnest en toen we zaten te eten zagen we een grote roofvogel wegvliegen en even later kwam hij weer terug ook bleef een andere in de buurt rondvliegen, waarschijnlijk zaten er jongen in het nest. Na de lunch ging de reis weer verder en na een klein uurtje rijden kwam langzaam de zon door en werd het ook steeds warmer.

Bij het plaatsje Sprague, bij "restaurant De Viking" hielden we onze volgende pauze lekker buiten in het zonnetje. Peter reed het laatste stuk naar Ellensburg waar we onderdak vonden bij een Comfort Inn aan de rand van de stad. Doordat de klok een uur terug ging in tijd kwamen we om 16.00 uur aan, nadat we ingecheckt hadden en de koffers opgeruimd zijn we met de auto naar het stadje gegaan om te eten, na het eten hebben we nog een wandelingetje gemaakt door de stad maar het was ondertussen flink gaan waaien en de winkels waren allemaal gesloten, daarom zijn we toch maar terug gegaan naar het hotel.

Zaterdag 18 juni

Vanmorgen gingen we na het ontbijt op weg naar Mount Rainier, Peter had gisteren nog uitgezocht welke wegen afgesloten waren, er werd namelijk weer sneeuw verwacht en er zou ook nog behoorlijk wat liggen. We vertrokken met regen en hoe dichter we bij het park kwamen hoe dikker de wolken werden rondom de berg, je kon de top niet zien en op een gegeven moment reden we echt door het wolkendek heen. We reden het park naar binnen bij Stevens Canyon Entrance bij de eerste parkeerplaats parkeerden we de auto en besloten we de Grove of the Patriarchs te gaan lopen, het was inmiddels droog en voor alle veiligheid namen we de poncho mee die we in Teton park gekocht hadden, meestal heb je die dingen niet nodig als je ze bij je hebt (zo ook vandaag).

Tijdens de wandeling zagen we veel grote bomen (ceders), we liepen langs de rivier. We staken de rivier over via een wiebelende hangbrug, ondanks dat het weer niet zo geweldig was, was het een prachtige wandeling door de ongerepte natuur.

Hierna liepen we nog een trail naar de Silver Falls, met donderend geweld kwam de rivier naar beneden storten, je kunt het jammer genoeg niet zo op de foto krijgen als dat je het zelf kunt zien en vooral horen. Na deze wandeling gingen we verder de berg op richting Paradise, de sneeuwlaag langs de kant van de weg werd steeds dikker en toen we het Visitor Centre bereikten lag er een laag van zeker drie meter hoog, hier bleek ook dat de doorgaande weg was afgesloten.

We besloten in het restaurant wat te gaan eten omdat er niet echt mogelijkheid was om te picknicken. Peet en ik aten een Hot-dog er zat echter geen zuurkool bij maar het was toch wel lekker. In het theater hebben we nog naar een film gekeken over de geschiedenis van de berg, nog even in de winkel rond gelopen waarna we besloten om verder te reizen, mede omdat het weer eerder slechter dan beter werd. Ik ben nog de weg naar beneden gereden en daarna heeft Peet het stuur overgenomen en verder gereden naar Chehalis, we boekten hier een kamer in een Best Western Plus motel. Toen we boven kwamen bleek het een enorm grote kamer te zijn met een zitje en na overleg met de anderen hebben we nog 2 nachten bijgeboekt, we zitten redelijk in de buurt van Seattle en het geeft wel rust dat we niet meer hoeven te zoeken naar een hotel aan het eind van de dag.

We gingen eten bij Kit Carson, het restaurant lag op loopafstand van het hotel. Erg lekker gegeten en de avond brachten we luierend door in ons "appartement".

Zondag 19 juni

Vanmorgen voor we gingen ontbijten eerst nog even met Peters zus gebabbeld via Skype, na het ontbijt zijn we een dagje naar Seattle gegaan.

Het was toch nog bijna 2 uur rijden via een drukke autobaan, meestal 3 baans en soms ging hij over naar 5 of 6 baans. In Seatlle een parkeerplaats gezocht en hierna wandelden we richting Pikes Place Market volgens de Amerikanen was dit The place to be............

Eerst hielden we pauze bij Star-Bucks voor de koffie en toen ging het richting markt. Langs het water was een marktplaats met allerlei kraampjes met spullen die je niet zou willen hebben. We hebben hier even rondgelopen en kwamen op een gegeven moment uit bij een viskraam waar de werknemers een complete show gaven door met vis naar elkaar te gooien, hier hebben we uiteraard een poosje staan kijken, er werden ook mensen uit het publiek bij betrokken.

We hadden afgesproken om rond 13.00 uur te gaan eten als we ons uit het oog zouden verliezen. We haalden een warm broodje uit het vuistje en gingen aansluitend iets te drinken halen. 's Middagshebben we nog een aantal winkels bezocht om te kijken of we een basketbaluitrusting voor het zoontje van mijn baas konden bemachtigen doch dit is niet gelukt, nu maar hopen dat er nog iets te koop is op het vliegveld.

Rond half 5 vertrokken we weer, het was nu nog wat drukker op de weg dan vanmorgen maar we zijn zonder kleerscheuren weer in het hotel gearriveerd. Aangezien er geen ander restaurant open was in het dorp zijn we weer bij Kit Carson gaan eten, iets minder lekker dan gisteren maar toch goed gegeten.

Maandag 20 juni

Vanmorgen liep om 6.45 uur de wekker af, nadat ik me gedoucht had even gekeken of Joost online was zodat ik hem alsnog kon feliciteren voor zijn verjaardag, dit lukte we hebben gezellig even bijgepraat over onze vakantie en zijn toen gaan ontbijten. Het oorspronkelijke plan was om vandaag naar het Olympic park te gaan maar Peter dacht dat we dit beter morgen konden doen omdat het op weg naar Seattle ligt en we anders minstens 200 mijl extra moeten rijden. Dit even met de anderen overlegd en iedereen was akkoord.

We zijn dus vandaag gaan shoppen in het outletcentrum dat hier een kwartiertje rijden vandaan was. Omdat we op de normale tijd vanuit het hotel vertrokken waren kwamen we aan toen de winkels nog gesloten waren. We hebben zowat alle winkels die er waren bezocht en hier en daar iets gepast en gekocht. Peet kocht een paar poloshirts en een overhemd, zelf kocht ik twee broeken en een Tshirt dus onze koffers gaan voller mee naar huis dan dat we ze meegenomen hebben. Koffiepauze hielden we uiteraard bij Starbucks en tussen de middag aten we bij een restaurantje, een gewone lunch was moeilijk te krijgen dus besloten we de warme maaltijd te verschuiven naar het middaguur en vanavond een boterham te eten.

Na het eten moest de andere helft van het outlet nog aangedaan worden, zodoende waren we rond 15.00 uur toch weer dorstig geworden en voordat we de boodschappen gingen doen dronken we nog eerst een kop koffie. Na de inkopen vertrokken we naar huis en spraken af dat we om 18.00 uur op onze kamer zouden eten, we hadden gezellig de tafel gedekt en met z'n allen brood gegeten gecombineerd met de salades die we meegenomen hadden. Ook kreeg Gusta eindelijk haar tomatensoep waar ze al vier weken aan toe was. De avond werd doorgebracht met het weer inpakken van de koffers en de voorbereiding voor morgen, nu gaat het toch wel weer erg snel, nog een dag en dan moeten we ons echt voorbereiden op de terugreis.

Dinsdag 21 juni

Vanmorgen zoals gewoonlijk eerst samen ontbeten en de auto geladen waarna we konden beginnen aan de reis naar Seattle, het weer was ons weer goed gezind de zon ging met ons mee en vergezelde ons de rest van de dag. "Marijke" leidde ons via een prachtige senic weg naar het Olympic National park, plotseling moesten we stoppen voor een hert dat doodstil op de weg naar ons stond te kijken, het leek net een standbeeld, dat even plotseling ook weer verdween in het bos.

Langs de route waren een paar kleine dorpjes doch we zagen nergens een mogelijkheid om koffie te drinken en besloten om daarom maar door te rijden tot in het park. We parkeerden de auto bij de lake Quinault lodge en konden  daar een sanitaire stop houden en hier de vochtbalans ook weer op peil brengen, heerlijk in het zonnetje zaten we op het terras met uitzicht over het berg meer.

Na de koffie besloten we eerst onze boterham te nuttigen en daarna gingen we op weg om de trail te lopen richting Cascade Falls het is een wandeling door het Regenwoud en dat is, vergezeld door de zon, een geweldige ervaring, er staan en liggen enorme bomen en de diverse planten staan volop in bloei. Ook allerlei verschillende soorten varens stonden op, of waren al uitgekomen soms waren ze al bijna manshoog.

De wandeling eindigde bij het meer en de vier andere liepen daar ook nog een rondje, zelf begon ik iets last te krijgen van mijn knie en besloot ik om lekker aan de waterkant te gaan zitten tot ze weer terug waren.

Nadat we nogmaals wat gedronken hadden begonnen we nu echt aan het laatste stuk van de reis richting Seattle, Peter begon aan de rit en ter hoogte van Olympia nam ik het stuur van hem over voor het allerlaatste stuk. Even dreigde het vast te lopen toen we in een file terecht kwamen doch deze loste vrij snel op en rond 17.30 uur draaide we bij ons hotel de parkeerplaats op nadat we eerst deauto hadden "afgetankt".

Na het inchecken en uitpakken gingen Peet en ik op  weg om de auto terug te brengen, dit verliep niet geheel vlekkeloos. Peter had thuis al het adres van Hertz in het navigatiesysteem geprogrammeerd doch dit bleek niet juist te zijn, even de auto langs de kant gezet een toen gezocht naar het goede adres, net toen we hier naar toe op weg waren realiseerden we ons dat Roelof de reservesleutels nog in zijn bezit had dus weer terug naar het hotel.

Hierna een hernieuwde poging om de auto in te leveren, dit ging toen zonder problemen en even later zaten we te wachten op het taxibusje dat ons naar het hotel zou brengen, op dat moment miste ik mijn handtas met daarin alle papieren, paspoorten en dergelijke, we zijn hals over kop terug gegaan naar de auto en gelukkig stond de tas nog naast de stoel op de grond, ondertussen was ik wel een aantal hartkloppingen verder.

Het was inmiddels  bijna 19.30 uur toen we aankwamen in het hotel en konden gaan eten, gelukkig had het hotel zelf ook een restaurant en hoefden we niet meer weg. Na het eten pakten we de koffers definitief in zodat we hier morgenvroeg niet meer naar om hoeven te kijken, daarna was het tijd om te gaan slapen.

Woensdag 22 juni

Vanmorgen mogen we iets langer slapen omdat we pas om 8.30 uur gaan ontbijten. Omstreeks 10.00 uur kwam het busje om ons naar de luchthaven te brengen, hier volgde weer het ritueel van inchecken, koffers afgeven en wachten......

Jammer genoeg waren er niet veel winkeltjes op het vliegveld en die er waren hadden de traditionele souvenirs, drank en geurtjes dus dat hadden we snel gezien. We besloten na een laatste koffiestop bij StarBucks maar richting de gate S1 te lopen, ook dit stuk werd gedeelte overbrugd door een soort metro. Het vliegtuig zou rond 13.40 uur vertrekken en met een paar minuten vertraging was dat ook zo, het was wederom een rustige vlucht en na ruim 8 en ½ uur vliegen stonden we om 8.30 uur (Nederlandse tijd) weer op Schiphol.

Nadat we onze koffers hadden opgehaald wandelden we richting uitgang waar we ons moesten melden voor de taxi, die na 10 minuten ter plekke was en ons in een stortbui richting Alpen aan de Rijn bracht. Bij Roelof en Beppie dronken  we nog een kop koffie waarna we aan het laatste stuk van de reis richting Weert vertrokken. Moe maar voldaan parkeerden we om 12.30 uur de auto voor onze voordeur.

Nawoord

Ook na afloop van deze reis is iedereen ervan overtuigd dat Amerika nog veel plekke heeft die we nog moeten ontdekken. Het was wederom een fantastische beleving en bij het bekijken van de foto's en films kriebelt het weer om nog eens terug te gaan.

Het hoogtepunt van deze reis was voor mij zeker Yellowstone Park, de vele soorten geysers hebben een onvergetelijke indruk bij mij achter gelaten.